
Օֆելին կարդում է իր երբեմնի սիրելիի գրած նամակները, ծխում և վերհիշում իրենց կրքոտ սերը։
Օֆելին կարդում է իր երբեմնի սիրելիի գրած նամակները, ծխում և վերհիշում իրենց կրքոտ սերը։
Գրող Դօրիանը արտասովոր հանդիպում է ունենում իր հավատարիմ ընթերցողի հետ։ Գրված է 2009թ․, խմբագրված՝ 2020թ․։ Պատմվածքում հղումներ են կատարվում Դօրիանի «Ադհյատման» վեպին, որն այս պահին հրապարակված չէ։ «Սիրո աշնան…» մասին մեջբերումը «Իսկ գիշերվանից հետո՝ շուշաններ» գրքից է։
Երբ չափահաս դառնա, Լուվիան, ինչպես իրենց կողմերում ընդունված է, կիմանա թե ինչի համար է աշխարհ եկել, որն է իր առաքելությունը։ Հեքիաթը գրված է 2009թ․, խմբագրված՝ 2020թ․։
Նինան ստորագրություններ է հավաքում իր՝ սպանության համար դատապարտված ամուսնուն ազատ արձակելու համար։ Պատմվածքը գրված է 2009թ․, խմբագրված՝ 2020թ․։
Ոստիկանությունում Եվան ստում է, թե իրեն կողոպտել են և թաքցնում է իրականությունը։ Պատմվածքը գրված է 2009թ․, խմբագրված՝ 2020թ․։
Հետևելով նշաններին՝ Լիլիթին հաջողվում է գտնել իր երազանքների տղային։ Պատմվածքը գրված է 2009թ․, խմբագրված՝ 2020թ․։
Սպանության մեջ մեղադրվող դերասանուհին փորձում է դուրս գալ ստեղծված իրավիճակից։ Պատմվածքը գրված է 2009թ․, խմբագրված՝ 2020թ․։
Ամսագրում 25-րդ կադրի մասին կարդալուց հետո՝ Ալիսը վերաիմաստավորում է անցյալում իր հետ պատահած որոշ դեպքեր։ Պատմվածքը գրվել է 2009թ․, խմբագրվել 2020թ․։
Ծաղրածու, ցրտերը վրա հասան,
Կրկեսը փակվեց ու մենակ ես,
Կյանքը թատրոն էր, դու` դերասան,
Իսկ ո՞վ էր, ասա, հեղինակը։
Երբ ներկերն էիր մաքրում դեմքիցդ,
Վերքերդ էիր լվում, քեզ թվաց,
Ու, ահա, մաքրվեց և ժպիտը,
Թախծոտ քո դեմքիդ նկարված։
Հիմարի պես, էլի մի անգամ,
Չարեցիր փրկվելու ոչ մի ճիգ…
Սեփական ձեռքերով` ինքնակամ,
Կտրեցիր թելերդ, խամաճիկ։
Մի դարձրու անմեղ խոսքերը էլ մատի փաթաթան, Ու եթե սիրտս կոտրել ես, փշուրներն հավաքիր, Ես հոգնել եմ թափառել մայրամուտից լուսաբաց՝ Զզվեցրել են փողոցները էս անտեր քաղաքի։ Մի դարձրու իմ զգանցմունքները անլվա «պոլի շոր», Որ ամեն անցնող-դառնողը իր ոտքերը մաքրի, Այլ հիմար խասյաթդ անցկացրու ֆիլտրերի միջով՝ Թող դեմքիցդ մաքրվի անլրջության ապակին։ Եվ անունը մի դարձրու իմ քեզ պատվո շքանիշ, Քանի ինքդ չես դարձել դեռ իմ մարտի վետերան, Գաղափար ես սևեռուն, թե անմեկնելի ֆետիշ, Չի խուսափում նահանջելուց քո խելառ հետերան։