fbpx

Բաց նամակ Լևոն Անանյանին

Նամակն ուղարկվել է մի քանի լրատվականների և այժմ պահպանվել է միայն «Հրապարակ» թերթի կայքում։

Հարգելի պարոն Անանյան, հետաքրքիր էր, թեկուզ հեռակա, հետևել, թե համացանցում իմ հայտնվելուն ինչպես արձագանքեց հայ հասարակությունն ու հատկապես դրա գրական շերտերը։ Վերջիններս, հավանաբար, ի դեմս ինձ տեսնելով լուրջ հակառակորդի, սկսեցին քարկոծել ստեղծագործություններս ու զբաղվել իմ գրականության ժխտմամբ։ Այսպես, օրինակ, վերջին ամիսների ընթացքում «Ճանաչո՞ւմ եք արդյոք Դօրիան անունով հեղինակին» հարցին ամեն անգամ Դուք պատասխանում եք, որ նման անուն երբևէ չեք լսել (փաստորեն, այդքան արագ մոռանու՞մ եք Ձեզ տված հարցերը)։

ՇԱՐՈՒՆԱԿԵԼ ԿԱՐԴԱԼ

Ներսոլոգ

Ներսս ցավում ա, իմ ներսոլոգ,
Ո՞րն ա դեղս,
Քայքայվել եմ,
Չարորակ ուռուցք ա բուսնել տեղս:

Բախտի տվածը էլ չեմ ուզում,
Բախտից խլածն ա ինձ պետք,
Սիրուն յառլիկովը քեզ ըլնի,
Խալխի չլածն ա ինձ պետք:

Քոքը տվել եմ, իմ փայտահատ,
Հոգուս կեսի,
Դրսից ջահել,
Ալևոր եմ արդեն դառել ներսից:

Ճակատիս գրածն էլ չեմ ուզում,
Ջրի բերածն ա ինձ պետք,
Ինձ սիրող մարդու սերը սպանի,
Ուրիշի սիրածն ա ինձ պետք:

Մեղքս գալիս եմ, իմ խղճաբույժ,
Վերքս փակի,
Ձեռքս կոտրել եմ,
Դու քո ձեռքով թույնս սարքի:

Դօրիան. հանելու՞կ, թե՞ իրական անձ

16 ապրիլի 2010, «Անկախ» շաբաթաթերթ #12 (36)

Համացանցում լավ հայտնի Դօրիանը օրեր առաջ ինքնակամ փակել է Ֆեյսբուքի իր էջը: Այդ լուրը շատ արագ տարածվեց Ֆեյսբուք սոցիալական ցանցում, ուր նա շատ ակտիվ օնլայն կյանք էր վարում:

Նրա ընկերներից Զարուհի Բաթոյանն ասում է, որ շատ արագ նկատեց Դօրիանի բացակայությունը, որովհետև գրառումներ չէր անում: «Տխրեցի ու մի քիչ էլ չեմ հավատում, որ էլ էջ չի բացելու, – ասում է Զարուհին, – ես նրան որպես մարդ հավանում եմ, սիրում եմ, բայց շատ հաճախ նրա հղումներն ինձ նյարդայնացնում էին, երբ ամեն ինչ ոչ թե իրավունքների պաշտպանության է վերածվում, այլ քարոզարշավի»:

ՇԱՐՈՒՆԱԿԵԼ ԿԱՐԴԱԼ

Պոռնկությունը մոդա է

«Հրակարակ» օրաթերթ, 4 օգոստոսի 2009թ․, #144 (354)

Հայ գրականության մտահոգիչ ներկայի և երիտասարդության՝ գրականության հանդեպ սիրո պակասի մասին խոսվել է բազմիցս: Բայց արի ու տես, որ նույն այդ երիտասարդթյունը տարօրինակ հետաքրքրություն է ցուցաբերում գրական ասպարեզում հայտնվող նոր անունների հանդեպ: Անունների, որոնք ավելի լավ է՝ երբեք էլ չհայտնվեին: Կարծես «Ինքնագրի» մատուցած՝ զուգարանային տերմիններով և հիմնականում բնական կարիքներրը հոգալուն ձոնված գրականությունը մեզ հերիք չէր, այժմ էլ այդ ասպարեզում սկսել է թևածել պոռնոգրաֆիան ու համասեռամոլությունը քարոզող նոր դեմք։ Ինքն իրեն՝ ոչ այնքան Օսկար Ուայլդի, որքան ինչ-որ գեյ-պոռնոֆիլմի հերոսի պատվին Դորիան անվանող երիտասարդը քիչ-քիչ վերածվում է մեր երիտասարդության եթե ոչ կուռքին, ապա գոնե սիրելիին։ Հայալեզու հնարավոր ու անհնար բոլոր կայքերում ակտիվ քարոզվող, երիտասարդների համար նախատեսված ամսագրերում տպագրվող ու, ինչպես օրեր առաջ պարզեցի, հայ աստղերի շարքին դասվող այս երիտասարդի որդեգրած քաղաքականությունն ավելի քան ակնհայտ է՝ մատուցիր ավելի շատ կեղտ, քան մատուցվել է մինչ այժմ, ու քեզ, եթե չսիրեն էլ, հաստատ ուշադրություն կդարձնեն:

ՇԱՐՈՒՆԱԿԵԼ ԿԱՐԴԱԼ

Գրողների միությունն առանց ընթերցողների և եվրոպական թութակը. ժամանակակից հայ գրականության մասին

02 հոկտեմբերի 2010, REGNUM

Կարծրատիպեր

Հետխորհրդային ժամանակներում Հայաստանում բավականին տարածված է այն հարցը, թե ինչու է հասարակությունը գրեթե դադարել հետաքրքրվել ժամանակակից գեղարվեստական գրականությամբ և դրա հեղինակներով։ Այս թեմայով իրենց պարտքն են համարել հրապարակայնորեն արտահայտվել գրեթե բոլոր գրողները, ովքեր այս կամ այն չափով հասանելիություն ունեն զանգվածային լրատվության միջոցներին։

REGNUM լրատվական գործակալությունը հարցրել է Երևանի պետական համալսարանի տեխնիկական ֆակուլտետների 20 ուսանողների, թե հայաստանցի Ժամանակակից գրողներից ով է նրանց հայտնի։ Կարծում ենք, ընթերցողները կարող են հեշտությամբ կանխատեսել հարցման արդյունքները, բայց դրա մասին կխոսենք ավելի ուշ, իսկ առայժմ փորձենք պարզել, թե ովքեր են նրանք, այդ…

ՇԱՐՈՒՆԱԿԵԼ ԿԱՐԴԱԼ

Ամենապահանջված Դօրիանը

BOOM ամսագիր, # 2/47 / 2012

Մի քանի տարի առաջ համացանցում բնակություն հաստատեց Դօրիանը, ու հատկապես սոցկայքերում լայնորեն սկսեց շրջանառվել այդ կեղծանունը։ Եթե սկզբնական շրջանում նա հայտնի էր որպես մի նորեկ մեր հայ գրողների աշխարհում, որտեղ գրեթե յուրաքանչյուրս է իրեն այդպիսին համարում, ապա նրան այժմ ճանաչում են որպես հայ ամենասկանդալային գրողներից մեկը թե՛ իր ստեղծագործական ոճով, թե՛ թեմաներով ու օգտագործած հայհոյանքներով։ Բացի այդ, այս կարճ ժամանակահատվածում Դօրիանը «վաստակել» է գրական հիերարխիայի որոշ ներկայացուցիչների թշնամանքը և վերջինների հետ մի քանի կծու խոսք փոխանակել։ Նրա բոլոր ստեղծագործությունները ընթերցողին հասանելի էին դառնում անվճար՝ բացառապես համացանցի տարբեր տիրույթներում։ Գուցե և այս ամբողջի դրական ազդեցության արդյունքում էլ 2011-ին նրա ընթերցողների ցանկը կտրուկ աճեց, ու Դօրիանն անցյալ տարի դարձավ Google–ում ամենաորոնված հայ գրողը։

ՇԱՐՈՒՆԱԿԵԼ ԿԱՐԴԱԼ

Երազ էր

Մի գիշեր եկար,
Մտար իմ սենյակ,
Եվ տեսար, որ ես
Քնած եմ մենակ,
Նստեցիր կողքիս
Սկսեցիր երգել,
Իսկ երբ քեզ ետսա
Ուզեցի գրկել,
Չքվեցիր հանկարծ
Ու ես հասկացա,
Որ երազ էր դա,
Իսկույն արթնացա
Եվ տեսա, որ դու
Նստած ես կողքիս,
Ուզեցի գրկել…

Երազ էր կրկին։

Հեռու ենք անչափ

Մենք ամենից շատ անրջում ենք, երբ
Հեռու ենք անչափ մեր անուրջներից,
Ես կուզեի ձեռքով հպվել քո ձեռքին,
Դա էլ է խրթին։

Ես կուզեի ապրել գիշերները խորթ՝
Երկչոտ գգվելով քո մերկ ուսերին,
Մատներդ քնքուշ զգալ վարդերիս մեջ,
Դա էլ չէ դյուրին։

Ծարավ շուրթերդ ամեն առավոտ
Կուզեի թրջել համբույրով հազար,
Բայց բախտս համառ դա էլ դարձրեց
Այնքան անհնար։

Ես այլևս դադարում եմ երգել

Ես այլևս դադարում եմ երգել,
Սոխակները մեռան իմ հոգում,
Ինչ-որ մեկն ինձանից թաքուն ներկեց
Հոգիս տրտմության գույն։

Եվ արդեն իսկ դադարում եմ սիրել
Սերս ծալում հուսահատ, դնում մի կողմ,
Ինձ վերջերս մի բան է նվիրել՝
Սիրահալած մի հողմ։

Իսկ վաղվանից կդադարեմ ժպտալ,
Կսովորեմ կրել մշտամորմոք թախիծ,
Դրանից հեշտ կարծեմ ոչինչ չկա,
Այդպես է ասել ինձ։

Պարզապես մի օր դադարել ապրել,
Երգել, սիրել, ժպտալ նույնիսկ…
Պատճառները թեև ինքս էլ չգիտեմ,
Ինչ-որ մեկը, սակայն, դա է ուզում ինձնից։

ՀՕդված այլընտրանքային, պարտիզանական մարքեթինգի մասին

Տեքստը՝ Էլլա Կալենց, 2012թ․, Emporium

Ամենահայտնի գրքերի հեղինակ Ջեյ Կոնրադ Լեվինսոնն ասում էր, որ «մարքեթինգային ոգեշնչման» աղբյուր կարող է հանդիսանալ գրեթե ամեն ինչ առանց ոլորտային սահմանափակման: Խթանման միջոցներն ունիվերսալ են և հմուտ ձեռքերում ու մեր լեզվով ասած «քթի ծակի» առկայության դեպքում կիրառելի են թե գրականության, թե կաթնամթերքի խթանման դեպքում:

ՇԱՐՈՒՆԱԿԵԼ ԿԱՐԴԱԼ

Պարան

Երբ կանգնած էի լեռան գլխին
Դու պարան դառար,
Իջեցրիր փորձանքի բնից
Ինձ հեռու տարար։

Դեպի հրաշք դաշտավայրեր,
Երկրային եդեմ,
Ուր մի չքնաղ գեղեցկուհի
Ելավ դեմ առ դեմ։

Բռնեց ձեռքս, իր հետ տարավ
Գետի մոտ վարար,
Ինձ համբուրեց, սակայն այդժամ
Դու պարան դառար։

Կապեցիր ինձ կասկածներում,
Ուր սերն է մեռնում։
Չգիտեմ՝ լավ է արդյոք, որ
Պարան ես դառնում։

Վերլուծիր

Դու՝ այնքան նման ինքդ քեզ, ինքդ քեզնից այնքան տարբեր
Որ անգամ ես՝
Կես-իմաստուն ու կիսախենթ,
Քեզ վերլուծելով եմ տարվել։

Ու կոչելով ինքս ինձ պոետ,
Ավելի շատ դարձել եմ Ֆրեյդ՝
Քո երազներում խճճված,
Անհաշտ իրականության հետ։

Ես, քեզ վաղուց արած անգիր,
Քո հասարակ բայց նաև բարդ էության մեջ,
Գտնում եմ միշտ նոր ծածկագիր։

Տեսնես ո՞վ ես առհասարակ
Եվ ինձ համար։

Գուցե հիմա ինքդ էլ մտքում
Տալիս ես քեզ նման մի հարց՝
Շաղկապելով մտքերը իմ
Ու արարքները անշաղկապ՝
Չես գտնում ընդհանուր մի բան…

Վերլուծիր այս,
Վերլուծիր այն։

Վերլուծությունն՝
Անդադար կրկնվող խնդիր
Տարրական թվաբանությամբ,
Բայց անհայտներով բազմաթիվ։

Թույլ կտա՞նք ճանաչել իրար,
Կհեշտացնե՞նք ինքներս մեզ,
Թե մեզ սպասվում է գժանոցն,
Ինչպես, գիտես՝ որ գրքի մեջ,
Որտեղ, հիշի՜ր, մեզպեսները
Գտան իրար,
Որտեղ, հաստա՜տ, մեզպեսները
Իրար չէին կարծում խելագար։

Ապրում առանց վերլուծության,
Այլ սեփական հոգեբանի
Դեղատոմսերի համաձայն։