Իմ անարմատ երազներում
Թևերդ ես թափահարում,
Թռչում, մինչև աղոտ հեռուն
Անվերադարձ կորում… կորում։
Ու որքան էլ ճամփիդ նետվեմ,
Որքան կրակ վառեմ ափին,
Միևնույն է չես դառնալու՝
Խառնվելու ես տարափին։
Թռչել քեզ մոտ ես չեմ կարող՝
Փետուրներ չունեմ թևերիս,
Բայց կարող եմ ափին սպասել,
Մինչև ցած ընկնես վերևից։
Categories
Շղթաներ և մոմեր
Վաղը նոր օր է գալու,
Նոր լուսաբաց, նոր գիշեր,
Նոր էջեր է բացելու,
Գրելու է նոր հուշեր։
Ժամերից օղակներ ձուլած՝
Շղթաներ եմ հյուսելու,
Կյանքիս մոմի առաջ նստած՝
Մարելուն եմ սպասելու։
Վատը, գրած սպիտակ թղթին,
Այրելու եմ՝ մոխրանա,
Լավը շղթայից կապելու,
Որ երբեք չմոռանամ։
Ու իմ հալչող մոմի առաջ
Տեսնելու եմ ճրագներ՝
Ոմանք, որ նոր պիտի վառվեն,
Ոմանք, որ արդեն հանգեն։
Բայց բոլորին սպասվում է դեռ
Նոր լուսաբաց, նոր գիշեր,
Շղթաներ՝ ժամերից հյուսած,
Ու մոխիր դարձած հուշեր։
Categories
Մինչև կարոտեմ
Նամակներս աղբը նետիր,
Նկարներս՝ կրակը,
Էլ մի զանգիր ու մի փնտրիր,
Որ իմանամ մենակ եմ։
Իմ նվիրած նվերները
Ընկերներից բաժանիր,
Տուր նրանց, ովքեր թոոր դրանց
Ավելի են արժանի։
… Մի դուրս արի ուրիշի հետ,
Ախր գիտես՝ խանդոտ եմ,
Փակվիր միայն քո սենյակում,
Սպասիր, մինչև կարոտեմ։
Categories
Ուզում եմ
Ուզում եմ քեզ թելի նման մատիս կապեմ,
Որ չմոռանամ,
Ու որ դիմանամ ամեն մի ցավի՝
Քեզ հիշելով ու քո մասին իմ հուշերով։
Ուզում եմ, որ մատիս վրա մի խաչ լինես,
Որ չկորչես,
Ու չթռչես դեպի անահայտ հորիզոններ՝
Ինձ ջնջելով ու սիրտդ այլոց զիջելով։
Բայց ավելի լավ է, որ դու կողքիս լինես
Ու իրական,
Նվիրական երազներիցս դուրս
Մի խենթ լինես, ով ինձ, այնուամենայնիվ, սիրեց։
Categories
Ինչ անեմ
Ի՞նչ անեմ…
Օրացույցի վառվող էջերի կրակում այրվեմ,
Թե՞ անցյալի բեկորները սրտիս վրա լուռ հավաքեմ
Ու սեփական ացավ ու վշտից ու զայրույթից ես տրաքեմ։
Է՜հ, չգիտեմ…
Գուցե երեկվա դրոշը բռնած դեպի մահը վազեմ,
Ու ժամանակից շփոթված՝ ձեռքերս երկնքին պարզեմ,
Միևնույն է, պետք է մեռնեմ մի օր
Ուզեմ, չուզեմ։
Ի՞նչ անեմ…
Այսքան տարի գրած հուշերս մեկ առ մեկ մաքրեմ, ջնջեմ,
Թե ամեն գիշեր կարդալով՝ նորից հիշեմ ու ինձ տանջեմ,
Չէ՜, միևնույն է տանջվողի ու տառապողի նման չեմ։
Է՜հ, չգիտեմ…
Դեռ ապրել չգիտեմ այնպես, ինչպես կուզեի, որ իմանայի,
Որ հիշելով ցավերը հին՝ հոգոց հանեի, բայց դիմանայի,
Դեռ չգիտեմ չարն ու վատը իմ հուշերի ներաշխարհից
Մաքրել, սափրել,
Է՜հ, ի՞նչ անեմ, որ չգիտեմ այդպես ապրել։