Քառյակ

Ատելությունը միշտ էլ բոլորին
Անձայն, թաքուն է գերեզման տանում,
Սիրելով, սակայն, մենք ինքնամոռաց,
Սեփական կամքով ենք խաչ բարձրանում:

Երջանկությունը` անցողիկ ու կարճ,
Չես էլ նկատում, ինչպես է ցրվում,
Դժբախտությունը` անառակ մի հարճ,
Առանց սիրո է ամենքին տրվում:

Այսօր դու իմ հրեշտակն ես`
Պատրաստ կանգնած թիկունքիս,
Վաղը հիմար գլխիս վրա
Քար կնետես երկնքից:

Դու աստղերի այգու համրությունից հոգնած՝
Հուսահատ փափագո՛վ ստեղծեցիր, Տեր
Կյանքը
Իբրև համբերության բազմամյա ուսուցում,
Որ կդարձնի մեկին քեզ արժանի ընկեր։

Հայր մեր, ինձ ետ պահիր գոհ լինելու կրքից՝
Երջանկությունը սոսկ անցողիկ թմբիր է,
Միտք տուր, որ աշխարհը տեսնեմ՝ ինչպիսին կա,
Ու սիրտ, որ այն հենց այդպիսին սիրեմ։

Շոգ է, ու ուզում եմ նորից լինի ձմեռ,
Ատում եմ էս անտեր գլոբալ տաքացումը,
Հեռախոսս զանգեց. «Կուզե՞ք կոնդիցիոներ»,
Կարծեցի շահել եմ, իզուր` սոց. հարցում էր: