Ջրեմարդը

Գիշերը իջել՝ ձանձրույթը քիչ էր,
բերել է իր հետ վաղեմի դարդս,
իմ ու քո միջև մետաքսե լճեր
հյուսել է թաքուն իմ ջրեմարդը։

Անիմաստ հարց է, թե խի ես կարծել,
որ ես չափազանց խառը ու բարդ եմ,
ահերս դարսել, պահերս թարսել,
խառնել է, հոսել, իմ ջրեմարդը։

Ինձ նորից քեզ հետ մտքիս մեջ տեսել
ճարել է, լարել իր հին թակարդը,
անցյալով տանջել, խաբել ինձ կանչել,
իր մոտ է տարել իմ ջրեմարդը։

Գիշերը իջել՝ ձանձրույթը քիչ էր,
բերել է իր հետ վաղեմի դարդս,
էս թուղթուգիր է՝ մեկն էլ ինձ սիրեց,
իսկ ես սիրում եմ իմ ջրեմարդը։