Մոր մասին

Բարև, մայրիկ, եկա կրկին

Բարև, մայրիկ, եկա կրկին
Ու փարվեցի քո ջերմ կրծքին,
Գիտես այդժամ թվաց մի պահ,
Թե աշխարհում ոչ ոք չկա
Մեզնից բացի։

Իմ կարոտած հոգուն դարման
Դարձավ անույշ «Բարև, բալան»,
Ու գրկիդ մեջ ծորաց անձայն
Մի մեղեդի երջանկության
Թաքուն լացի։

Դու շոյելով վարսերս շեկ՝
Շշնջացիր. «Որդիս, ներս եկ,
Կարոտել էի դեմքդ լուսե,
Բյուր-անհամար օր եմ սպասել
Վերադարձիդ»։

Հա, ես էլ, մայր, գիտես անշուշտ,
Հոգսն է պահի լափում անկուշտ
Օրերը իմ ու դեռ ավաղ
Շատ կլափի՝ պիտի գնամ,
Եկա այցի։

Մամ, ինձ չես վիժի

Բաց թողեք ինձ,
Հանգիստ,
Մի փորձեք բուժել,
Ես եղել եմ արդեն`
Կլինեմ ուժեղ,
Ես կանցնեմ անտարբեր,
Ես կանցնեմ անհամբեր
Էն կողքով շշի,
Էն կողքով, հիշի՜ր,
Մամ, որ դու անցար
Ու ինձ չես վիժել,
Ու էլ չես վիժի,
Ու էլ չես վիժի:
Բաց թողեք ինձ,
Հանգիստ,
Մի փորձեք կապել,
Ես չափել եմ արդեն,
Թույլ տվեք չափել
Ինք՛ս իմ ջերմությունը
Սեփական իմ ճնշումը,
Որ բացի ինձանից
Մեկին չի ճնշել
Ու հազիվ ճնշի,
Մամ, դրա՛ համար,
Դու ինձ չես վիժել,
Ու էլ չես վիժի,
Ու էլ չես վիժի:
Բաց թողեք ինձ,
Հանգիստ,
Թույլ տվեք ապրել,
Ես ապրել եմ արդեն,
Կուզեմ` մի փոքր էլ,
Որ գտնեմ կորցրած քունս,
Որ գտնեմ փրկությունս`
Չլսեմ ինչպես
Նյարդերի միջից
Մամ, կասես մի օր,
Թե իզուր վախտին
Դու ինձ չես վիժել
Ու, ցավոք, արդեն
Երբեք չես վիժի,
Երբեք չես վիժի: