Նամակ

Հիմա հեռվից եմ գրում,
Հիշում եմ քեզ, կարոտում,
Անգամ տեսնում երազում
Ու քո մասին երազում։

Հիշում օրերի մասին,
Որ ապրեցինք միասին,
Ու տխրության շնչում
Քեզանով եմ շնչում։

Մխիթարում ինքս ինձ,
Թե կտեսնվենք նույնիսկ,
Պատսպարվում ստում
Ու շարունակ ստում։

Եվ դու ասես մոտիկ ես,
Թվում է կողքիս լինես
Եվ իմ հոգատար գրկում,
Երբ նկարդ եմ գրկում։

Եվ մտքում այդ նկարում
Ինձ եմ կողքիդ նկարում,
Ու ապրում քո սիրում,
Ու միայն քեզ սիրում։