Երբ մի լուռ գիշեր աչքերդ փակես,
Եվ ակամայից թռչես, գաս ինձ մոտ՝
Կոչիր դա կարոտ։
Կամ եթե մի օր հարազատ մեկի
Անունն իմ անվան հետ դու շփոթես՝
Կարոտ կկոչես։
Ու եթե տխրես՝ տեսնելով մեկին
Տողեր գրելով պատուհանի մոտ,
Նորից ու նորից կոչիր դա կարոտ…
Կանչիր, կլսեմ, թեկուզ հեռու եմ…
Ձայնը քո թախծոտ կկոչեմ կարոտ։
