Տունը իմ դատարկ է արդեն, Քունը իմ ոչ մեկինն է, հոգիս, Երանի թե ռեալ լիներ Քեզ քանդել, կառուցել իմ կողքին: Տանը իմ լռություն է միշտ, Կարոտում եմ քո աղմուկները, Երանի թե ուժեղ լինեի՝ Կտրեի քեզ պահող արմունկները: Քեզ քանդեի, կառուցեի կողքիս, Քեզ թողնեի կոտրել իմ պատյանը, Քեզ պոկեի երկաթե թոկից Ու բերեի, սոսնձեի մենությանս:
Սիրո մասին
Իր առաջին գրական փորձերը Դօրիանն արել է 15-16 տարեկանում՝ գրելով սիրո մասին «Տերևներ», «Խելագար» և «Չակերտից չակերտ» բանաստեղծությունները։ Սիրո մասին են նաև հեղինակի՝ հետագա 15 տարիներին գրված մի քանի տասնյակ բանաստեղծություններ, որոնք ներկայացվում են այս կայքում։
Չսիրես էլ ինձ պեսին
Ու եթե հանկարծ սիրես էլ՝ չսիրես էլ ինձ պեսին, Սիրելը սիրելու կեսն է, դու սպասիր հաջորդ կեսին, Ուր ամեն վայրկյան մի հարց է, տե՜ս, հանկարծ չասես «եսիմ»՝ Սիրելը սիրելու կեսն է, կես սիրելը՝ սոսկ տեսիլք:
Խանութները մարմնի պես քո` տաք
Ու ցուրտ էր, մրսում էի, քայլում ու փնտրում
Խանութները մարմնի պես քո` տաք,
Տեսնում ու վազում էի ու մոտ հասնում,
Բայց գտնում էի հոգուս նման` փակ։
Թե ինձ սիրես
Թե ինձ սիրես, Ես կթաղեմ հին սերերս, Ես կթարգեմ միշտ ներելս Ու կփակեմ ներվածներին Մոռացության կատակոմբում, Ես կբացեմ նեղ գետնանցում Իմ հույզերի նորագոյաց, Խեղդող տրոմբում, Որ ներս թողնեմ գոյությունդ: Ու կվառեմ մթում կերոն, Որ իմ հոգին սոմնամբուլիստ Սիրի քեզ միշտ բաց աչքերով: Ես կխաղամ աչքկապոցի չարերի հետ, Ես կպոկեմ կյանքից մի մեծ բախտի թիքա, Ես կընդունեմ լինելությունդ հոգեմետ Ու աշխարհում էլ ոչ մի ցավ աչքիս չի գա: Թե ինձ սիրես, Ես կգտնեմ նորից Վաղուց կորցրած քունս, Ես կնայեմ առանց էկրան Իմ դժբախտ երջանկությունը, Ես կդառնամ խելառ դուալիստ, Ես կպաշտեմ չարքերն ու քեզ, Ինքս իմ պարծանքին վերածված Կսավառնե՜մ, Թե ինձ սիրես:
Գրկում
գրկումդ ուզում եմ անընդհատ համբուրել ուսդ գրկումդ մոռանում եմ թարմացնել ֆեյսբուքիս ստատուսը գրկումդ ուզում եմ դադարեն բոլոր զանգերը գրկումդ փորձում եմ չգրկումը իսպառ թարգելը գրկումդ ուզում եմ մի թեթև ցավեցնի գրկումդ գրկումդ հիշում եմ, որ նաև սիրտ կա կրծքումս Գրկո՜ւմդ, Անունս մոռանում եմ գրկումդ, Աստծուց եմ գրկումդ յան տալիս՝ Ու գտնում եմ փրկումս։ գրկումդ ուզում եմ գրել գրկմանդ մասին երգը գրկումդ ակամա մոռանում եմ, որ մերկ եմ գրկումդ ուզում եմ լռել ու լսել սրտիդ զարկերը գրկումդ փորձում եմ շոշափելով չափել բոլոր ծալքերդ գրկումդ չգրկածդ ամեն ինչ ջնջում եմ մտքումս գրկումդ ամեն ինչ կորցնում ու գտնում եմ գրկումդ Գրկո՜ւմդ, Անունս մոռանում եմ գրկումդ, Աստծուց եմ գրկումդ յան տալիս՝ Ու գտնում եմ փրկումս։ գրկումդ ուզում եմ հավերժ գրկված մնալ մոտդ գրկումդ սկսում եմ անգիր անել մարմնիդ հոտը գրկումդ ուզում եմ սիրո մասին անվերջ խոսել գրկումդ սկսում եմ աչքերս բաց երազել գրկումդ գրկում եմ գրկմանդ մասին իմ մտքերը գրկումդ կրկնում եմ, թե ինչ հաճելի է գրկվելը․․․