Չափածո

Սեր ա ճռռում,
Մրմռում ա ամբողջ ջանս,
Կուզե, որ գա սիրեկանը,
Հանի իր մե՜ծ սիրօրգանը՝
Սի՜րտը հանի,
Ու բաժանի երկուսիս մեջ,
Կեսը իր մեջ,
Կեսն էլ իմ մեջ
Սիրախոթի,
Սիրակոխի,
Սիրաբրդի,
Սիրաճխտի,
Սիրապակաս, ունայն ջանս
Սիրալցնի ու արբեցնի
Իրա հոտով:
Սիրայփեդով
Մտնի էջս,
Լցնի մեջս
Ներկայությամբ իրա մատաղ,
Իմ սիրաթաղ
Գա իր սիրամերսեդեսով,
Սիրասայրով պատռի իմ ճոխ սիրազգեստը,
Անցնի խրթին սիրաթեստս,
Դառնա տարվաս սիրաբեսթը,
Սիրաչարթիս միակ ղայդին սիրապարտը,
Իմ կալոդում լինի միակ սիրաքարտը,
Միշտ իմ լճում կապի երկա՜ր սիրակարթը,
Սիրակոկոմ դարձնի նորից սիրավարդը,
Սաղ կապերս սիրախզի,
Սաղ տեղերս սիրագզի,
Սիրանճարիս սիրաճարի,
Սիրախեղդի, սիրաբարի,
Դուդուկիս տակ սիրապարի,
Սիրջութակով իր նվագի,
Սիրքոթակով ինձ քոթակի,
Ինձ հագցնի սիրաշշին,
Ոտքերի տակ սիրատշի,
Սիրափրչի գնդի նման
Կանգնի սիրասով կոկորդիս,
Պատգամ որպես լսի որդիս,
Սիրաճիճվիս, սիրաորդիս,
Գա ու ինձ սիրաթըփցնի,
Սիրով ճակատիս ճպըցնի,
Սիրաշյուղով հյուսի նորից սիրաբույնս,
Սիրալիքով լցնի նորից սիրահունս,
Սիրաներկով վերադարձնի սիրագույնս,
Սիրափոխի իմ մշտապես սիրանույնը,
Սրտիս վրա դնի դժվար սիրակոդեր,
Փայտիկն առնի ու իրեն զգա սիրաՓոթթեր,
Սիրատոթին ինձ զովացնի,
Սիրասավսալիս ծխացնի
Սիրախոտո՜վ,
Ու սիրաքաքի մեջ ընկնի
Իր սեփական սիրաոտով։

Տունը իմ դատարկ է արդեն,
Քունը իմ ոչ մեկինն է, հոգիս,
Երանի թե ռեալ լիներ
Քեզ քանդել, կառուցել իմ կողքին:

Տանը իմ լռություն է միշտ,
Կարոտում եմ քո աղմուկները,
Երանի թե ուժեղ լինեի՝
Կտրեի քեզ պահող արմունկները:

Քեզ քանդեի, կառուցեի կողքիս,
Քեզ թողնեի կոտրել իմ պատյանը,
Քեզ պոկեի երկաթե թոկից
Ու բերեի, սոսնձեի մենությանս: