No products in the cart.
Պապարացի
Հավատա, քեզ չի փրկի խաբելը, Ստելը ինձ, Ես կխառնեմ իմ բոլոր կապերը, Կպարզեմ ամեն ինչ։ Ես կծել էի իմ ստորին շրթունքը, Դրանից հեքիաթ էր դուրս ծորացել, Ի պատասխան տեսա արտասուքդ… Որքա՜ն էի ստորացել։ Իմ խաբեբա, իմ սուտասան մուսան Նստել էր իմ վզին, Իմ ճակատին այժմ արյունոտ մի սպի կա, Որը նա չի լիզի։ Բայց և այնպես դու ինձ նույն դրամով Խնդրում եմ, մի հատուցիր, Ես կպարզեմ՝ իմ մեջ ապրում է մի թաքուն Պապարացի։