Հավատա, քեզ չի փրկի խաբելը, Ստելը ինձ, Ես կխառնեմ իմ բոլոր կապերը, Կպարզեմ ամեն ինչ։ Ես կծել էի իմ ստորին շրթունքը, Դրանից հեքիաթ էր դուրս ծորացել, Ի պատասխան տեսա արտասուքդ… Որքա՜ն էի ստորացել։ Իմ խաբեբա, իմ սուտասան մուսան Նստել էր իմ վզին, Իմ ճակատին այժմ արյունոտ մի սպի կա, Որը նա չի լիզի։ Բայց և այնպես դու ինձ նույն դրամով Խնդրում եմ, մի հատուցիր, Ես կպարզեմ՝ իմ մեջ ապրում է մի թաքուն Պապարացի։
Այս ստեղծագործության հեղինակն է հայ գրող Դօրիանը։ Նա երկու վեպի, տասնյակ պատմվածքների, վիպակների, բանաստեղծությունների հեղինակ է։ Կարող եք կարդալ Դօրիանի 👉կենսագրությունը, միանալ նրան 👉Facebook-ում կամ 👉Telegram-ում։