Քո մտքին թեկուզ կարլ ա, բայց չի բրունի՝
Բրունելը դժվար է, հոգիս,
Ապրելիքն հենց այնպես ապրողի համար
Բրունելը լոկ կարլ է մտքին։
Եթե բախտը ուզել է, որ կին դառնաս՝
Քեզ փորձել է օգնել մայրանալ,
Մայրացիր, փոխանակ սուտ արժեք ծծես,
Որ բրունելդ դառնա մի օր կարլ։
Եթե բախտը տվել է քեզ մեկ կանգառ
Դիմացի ճամփան աչքիդ առ,
Ետ նայես՝ տեսնելու ես միայն պաստառ
Ու բրունես մինչև մահ առանց կարլ։
Եթե բախտը տվել է քեզ մեկ կորիզ
Խնամիր մինչև այն դառնա ծառ,
Հատիկ կորիզով մի շտապիր պարծենալ,
Որ բրունելդ դառնա մի օր կարլ։
Եթե բախտը շրջել է քեզ թարս երես,
Մի փորձիր դու բախտին քացով տալ,
Մտածիր, թե ինչպես պիտի ետ շրջվես,
Որ բրունելդ դառնա մի օր կարլ։
Եթե բախտը տվել է քեզ հինգը շուն
Անշունին դու երբեք ձեռք մի առ,
Այլ թևեր առ ներսումդ, որ վեհ ճախրես
Երբ բրունելդ դառնա մի օր կարլ։
Եթե բախտը տվել է քեզ մեկ ամբոխ,
Ամբոխին ետևիցդ դու տար,
Ամբոխները տանում լոկ դագաղներ,
Չթողնես քեզ տանեն գեթ մի քայլ։
Եթե բախտը տվել է քեզ վատ դպրոց,
Դու սկսիր լավ գրքեր էլ կարդալ,
Ուռուցքներդ բուժիր նախնական փուլում,
Որ բրունելդ դառնա մի օր կարլ։
Քո մտքին թեկուզ կարլ ա, բայց չի բրունի,
Եթե խոսքն անտեսես իմ, հոգիս,
Ասելիքն հենց այնպես լսողի համար
Բրունելը լոկ կարլ է մտքին։
