Արի կապենք իրար մի գերանից Ու գետը գցենք՝ Մի հոսանքով ու մի հունով լողանք։ Կամ էլ դառնանք երկու գարշելի իժ Եվ հալածենք իրար, Բայց նույն քարերով ու դաշտերով սողանք։ Փակվենք մի ամայի քարանձավում, Տխուր մտորելով Իրար գրկած՝ ցրտից, սովից դողանք։ Միայն թե միասին լինենք, Ու այլևս իրար չհորինենք։