Ոչինչ չի փոխվել

Ոչինչ չի փոխվել։

Պարզապես այժմ ես արցունքներս
Պիտի սեփական թևքերով սրբեմ,
Այլ ոչ թե սպասեմ Հրեշտակներից
Ինձ առաջարկվող թաշկինակներին։

Այժմ, պարզապես, էլ պետք չէ սպասել,
Պետք է երազել,
Դառնալ սեփական խենթ մտքի գերին,
Ու դեմքով դառնալ կողմն հրաշքների՝
Հավատալ թեկուզ, թե անապատում
Վարդեր են բուսնում,
Թե կյանք կա լուսնում,
Միայն չլացել,
Չհուսահատվել։

Ոչինչ չի փոխվել։