fbpx

Ափիոնե

Չլքես,
Չթողնես ինձ թեկուզ մի պահ,
Ափիոնե
Գոյությանդ դադար չտաս…

Ես ճախրում եմ արդեն պոկվելով երկրից,
Ես ապրում եմ արդեն հաշվելով զանգերդ,
Չզրկես ինձ հանկարծ հուսալու մեղքից,
Որ անվերջ լսելու եմ սրտիդ զարկերը։

Ես ժպտում եմ արդեն գիշերվա դեմքին,
Զզվեցրած անկողնում նկարում պատկերդ,
Եթե չեմ տեսնելու քեզ երբեք կողքիս,
Ինձ կասես նախորոք, որ հանեմ աչքերս։

Ես խառնում եմ արդեն քնել-զարթնելը,
Ճմրթում եմ այսօրս, սպասում եմ վաղվան,
Եթե վաղը չկա, զգուշացրու ինձ, սերս,
Որ սկսեմ հորինել մեղեդին իմ թաղման։

Ես քայլում եմ այնտեղ, որտեղ զգում եմ սերդ,
Ես նայում եմ այնտեղ, ուր նայում ես դու,
Ինքնասպան են լինում միմիայն թույլերը,
Չլքես ինձ հանկարծ՝ ես մանկուց եմ թույլ։

Ափիոնե
Գոյությանդ դադար չտաս,
Չլքես,
Չթողնես ինձ թեկուզ մի պահ…
Դօրիան
Դօրիան

Այս ստեղծագործության հեղինակն է հայ գրող Դօրիանը։ Կարող եք կարդալ նրա 👉կենսագրությունը։