No products in the cart.
Կես բերան
Կես բերան շուլուլիր մորմոքս, Պատռվել է, սառում եմ, ցուրտ է, Մրսացրել եմ հենց էն մի թոքս, Որով կյանքն էի շնչում ես թեթև։ Կես բերան աչքերիս թոզ փչիր՝ Ավելի լուսավոր է խավարը, Թող որ ես չիմանամ, թե ինչին, Սակայն մեկ է սկսեմ աղոթել։ Կես բերան ներարկիր հավատը, Թե հատվում են երկու զուգահեռ, Ես մտքում դառնամ մեր կավատը, Չի լինում, բայց ասեմ. «Ի՞սկ եթե…»։