fbpx

Գիշերն էր լի նոստալջիով

Գիշերն էր լի նոստալջիով,
Մտքերը պարուրել էին ինձ էլ,
Խոհերն, անշուշտ, միսս աշխարհից
Ավելի լավ անկողնակից են։
Ես հաշվեցի ու չստացա,
Չպարզեցի, թե այդ ինչից է,
Որ իմ թախիծն ու քո ծիծաղն
Այլ մայրերից, բայց նույն հորից են։

Գիշերն էր լի լռությունով,
Բայց ես լսում էի մեկի ձայնը.
- Ինձ չկապվես, էլ չխաբվես
Մեղեդային այս լռությանը։
Եվ հասկացա, որ չպեղած
Իմ տագնապի պատճառը այն է,
Որ դու սպասում ես թաղումին,
Իսկ ես սպասում եմ հարությանը։
Դօրիան
Դօրիան

Այս ստեղծագործության հեղինակն է հայ գրող Դօրիանը։ Կարող եք կարդալ նրա 👉կենսագրությունը։